در کاوش محوطه 063 سد چمشیر بقایای حداقل سه واحد معماری آشکار شد که با توجه به نوع معماری و عدم کفسازی، انباشت نهشتههای آبرفتی در درون فضاها، فقدان ظروف ذخیرهسازی همچون خمرههای سفالی بزرگ و حضور یافتههای ویژه همچون قیچی، النگو و سنگ پاشنه در میتوان کاربری محوطه را استقرارگاهی کوچنشینی پیشنهاد کرد. به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، مصطفی خزائی سرپرست هیئت باستانشناسی با اعلام این خبر و با اشاره به اینکه محوطه 063 در 5 کیلومتری جنوبشرق تاسیسات سد چمشیر، در شمال کوه چمچرو در تراس جنوبی رودخانۀ زهره و در فاصلۀ 140 متری از رودخانه واقع شده تصریحکرد: این محوطه در بررسی سال 1395 توسط محمدتقی عطایی شناسایی و به عنوان محوطهای ارزشمند برای کاوش معرفی شد. او افزود: محوطه 063 با ابعاد 140×170 متر 23800 متر مربع مساحت دارد که در بررسی سطحی سال 1395 علاوه بر یافتههای سفالی مربوط به قرون اولیه تا میانی اسلامی، بقایای معماری از لاشهسنگ و ملات گل در بخشهای غربی، مرکزی و شرقی آن رویت شده بود. این باستانشناس اظهارکرد: علاوه بر این، در گمانهزنی سال 1398، محوطه 063 به سرپرستی عطایی زیر نظر اکرم ندیمیپور مورد گمانهزنی قرار گرفت و طی این گمانهزنی گمانهای به ابعاد 1×1.5 متر در قسمت بناهای شمالی محوطه ایجاد و در نتیجه گمانهزنی بخشی از یک دیوار با لاشهسنگ و ملات گل آشکار شد. سرپرست هیئت باستانشناسی گفت: همچنین مشخص شد که محوطه در حدود یک متر نهشته باستانی دارد و بقایای آن با توجه به سفالهای کشف شده از گمانهزنی مربوط به قرون میانی اسلامی است (عطایی 1398: 91-103)، با توجه به اهمیت محوطه، این محوطه در سال 1401 توسط نگارنده به مدت یکماه کاوش شد. خزائی افزود:, ...ادامه مطلب