تمپوs

بانی‌فیلم: اگر تا همین چند سال پیش با شنیدن گذرواژه‌های نزدیک با شوخی‌های زننده در فیلم‌ها و سریال‌ها، نگران آینده و مخاطبان می‌شدیم، اما حالا و‌ با جفت‌وجور شدن عده‌ای برنامه‌ساز سابق صداوسیما در کنار هم و در فضای نمایش خانگی، نگاه حسرت‌بارمان همچنان به گذشته‌ است! فضا چنان آشفته شده که در تولیدات این روزهای نمایش خانگی، علاوه بر دیدن انواع و اقسام شوخی‌های جنسی و ضدخانواده، سازندگان این سریال‌ها و برنامه‌های جُنگ، دست‌شان را در دیگ ترانه‌های قدیمی پیش‌ از انقلاب کرده‌اند و از ترانه‌هایی مانند «یاور همیشه مومن» گرفته تا «پوست شیر» و… را بدون کمترین ابایی، هدر می‌دهند و روی نماها و تصاویر صدتا یه غاز‌شان می‌گذارند و تصور می‌کنند که مخاطب جذب می‌شود و موفقیت‌شان تضمین؛ علی‌الظاهر، این سوءاستفاده از ترانه‌های قدیمی آنچنان رایج شده که نه ساترا نگران است و نه ارشاد(!) به همین خاطر است که آب از آب هم تکان نمی‌خورد… عجب روزگاری شده! شاید شما یادتان نباشد و در جایی هم نخوانده‌ باشید که در سال‌هایی از قدیم-ندیم‌ها، عده‌ای مامور در خیابان‌ها جلوی ماشین‌ها را می‌گرفتند و اگر ناغافل راننده بخت‌برگشته‌، نوار یکی از همین آهنگ‌ها را داخل ضبط‌ ماشینش داد، گرفتار چنان سرزنش و شماتتی می‌شد که با هزاران پوزش‌خواهی هم جبران نمی‌شد. کار آن چنان بیخ پیدا می‌کرد (برای یک نوار!) که راننده ترجیح می‌داد بعد از آن، توبه کرده و نوار صدای آهنگران را جایگزین ترانه‌های داریوش و ستار و ابی و… کند! اوضاع اما حالا خیلی فرق کرده؛ شنیدن ترانه‌هایی که نزدیک به ۶-۴۵سال از عمرشان می‌گذرد در سریال‌ها و فیلم‌ها، با اینکه برای خیلی‌ها ممکن است خاطره‌انگیز باشد، اما شکل و نوعی سوءاستفاده کاسبکارانه بدون هزینه‌ کردن (, ...ادامه مطلب