تمپوs

ویژه برنامه «یلدای خُرَمروز» به مناسبت شب یلدا و آغاز فصل زمستان جمعه اول دی ۱۴۰۲ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این برنامه خانه هنرمندان ایران، میزبان جمع زیادی از چهره‌های فرهنگ و هنر، مردم، اعضای خانه‌ها و انجمن‌های مرتبط با خود بود. به گزارش رسیده، اجرای این برنامه که با همکاری خانه هنرمندان ایران و ایکوم و با حمایت و مشارکت خانه سینما، خانه تئاتر، خانه موسیقی، انجمن هنرمندان نقاش ایران، انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران، انجمن طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، انجمن تصویرگران ایران، انجمن عکاسان ایران، انجمن هنرمندان سفال و سرامیک، جامعه مهندسان معمار ایران، انجمن شاعران ایران، جامعه پیش‌آهنگان استان تهران، کتابکده قصه و افسانه، کانون توسعه فرهنگی کودکان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار می‌شد، برعهده احمد محیط طباطبایی بود. محیط طباطبایی(رییس ایکوم) در بخش ابتدایی این برنامه که در فضای باز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شد، سخنان خود را این‌طور آغاز کرد: ابتدا از طرف آقای عسگرپور به همگی خیر مقدم گفته و از همه عزیزان در خانه هنرمندان و دیگر مجموعه‌هایی که حامی این برنامه بودند، تشکر می‌کنم. عنوان این برنامه «یلدای خُرَمروز» است. در واقع ما اکنون در روز خُرَمروز پس از یلدا هستیم. یلدا مطابق همه آن چیزی بوده که در فرهنگ ایران بوده است و آن این‌که تاریکی به روشنی رسیده؛ شب به روز ختم شده و امید در پس ناامیدی متولد می‌شود. به همین دلیل خُرَمروز برای ما مهم است، زیرا تولد نور و روشنایی پس از شب طولانی اول زمستان بوده که با عنوان یلدا شناخته می‌شود. او افزود: باتوجه به اینکه ما مبتنی بر شبانه‌روز هستیم، امروز هم به همین شکل خواهد بود. بنابراین مهم‌تری, ...ادامه مطلب

کارگردان فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» گفت: سیستم پخش و توزیع فیلم در ایران به یک پوست‌اندازی جدی نیاز دارد تا از این وضع بدوی خارج شود. علیرضا معتمدی که اکران فیلمش از ۱۲ روز قبل آغاز شده، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره نارضایتی خود از شرایط پخش فیلمش بیان کرد: مساله من فقط «چرا گریه نمی‌کنی؟» نیست، بلکه معتقدم شرایط پخش برای فیلم‌های دیگر هم مناسب نیست چرا که اکران و پخش در سینمای ایران با یک سیستم بدوی و غیرعلمی پیش می‌رود؛ سیستمی که از گذشته تاکنون هیچ تغییری نکرده و هیچ نوع زمینه‌سازی، تبلیغات، نیاز سنجی و مخاطب‌سنجی انجام نمی‌شود. فیلم‌ها هم در نهایت مثل یکی گروگان در دست پخش‌کننده می‌مانند که سازنده اثر هیچ کنترلی روی آن ندارد. او درباره اینکه آیا انتقادش بخاطر تعداد زیاد فیلم‌های در حال اکران است، گفت: تعداد فیلم‌ها بهانه‌ای است که معمولا پخش کننده‌ها مطرح می‌کنند در حالی که فیلم‌های در حال اکران را می‌توان با مدیریت درست پخش‌کننده‌ها در یک زمان و شرایط مناسب به دست مخاطب رساند. مثلا درباره وضعیت فیلم خودم می‌بینم که هیچ تلاشی از سوی پخش‌کننده برای آگاهی مخاطب از اکران این فیلم انجام نمی‌شود. وقتی یک فیلم اکران می‌شود به طور طبیعی اولین کار این است که مخاطبان سینما و مخاطبانی که مناسب آن فیلم هستند، از اکرانش باخبر شوند ولی این اتفاق درباره «چرا گریه نمی‌کنی؟» رخ نداده، آن هم در شرایطی که طبق قرارداد، تبلیغات بر عهده پخش‌کننده است. وی افزود: یک تولیدکننده چند میلیارد تومان برای ساخت فیلمی هزینه می‌کند و گاهی یکی، دو سال پولش راکد می‌ماند تا بعد به سوددهی برسد. در این میان واسطه‌ای به نام پخش‌کننده توزیع فیلم را بر عهده می‌گیرد و باید برای آن هزینه کند چرا که ۱۳ درصد, ...ادامه مطلب